Edwin de Klein maakt werk dat de hedonistische drang van de mens onderzoekt. Hij bevraagt onder andere zijn eigen consumptiegedrag, door sculpturen te maken van zijn persoonlijke voorwerpen. Hierin wordt hij gedreven door nieuwsgierigheid naar materiaal en vorm. Zo ook in Denk Groter. Twee jaar geleden vond Edwin twee grote tempex-blokken. Deze legde hij op het dak van zijn huis om deze vervolgens twee jaar onaangeroerd te laten, niet wetende wat hiermee op dat moment te doen. In deze tijd werden ze aangetast door de elementen. Toen hij deze blokken als startpunt nam voor Denk Groter, verwijderde hij eerst het oppervlakkige vuil. Daaronder waren de blokken nog superschoon. Hieruit sneed hij de vorm van een leeglopende ballon. Deze smeerde hij in met een gele polyestherhars met glasvezel. ‘Ik voelde de drang om dit materiaal te gebruiken en maakte niet eens een schets van tevoren. Ik ben meteen groot aan de slag gegaan: net als Fontys, letterlijk groter denken.’
Edwin studeerde in de zomer van 2021 af, zonder afstudeerexpositie vanwege covid. ‘Ik heb mijn periode aan de Rozenstraat door de coronaperiode als vrij eenzaam ervaren. In de twee jaar dat ik er zat, waren er weinig anderen om mij heen.’ Nu de tijd van studeren achter hem ligt en tevens de Rozenstraat ophoudt te bestaan, ligt nog de hele kunstwereld aan zijn voeten. Klaar voor ontelbare mogelijke vervolgstappen. Denk groter.
Tekst: Linda Köke
