Edwin de Klein (Venray [NL], 1997)
Het hedonisme binnen onze samenleving fascineert me en beweegt me om beeldend werk te maken.
De beelden die ik creëer komen voort uit actuele maatschappelijke vraagstukken, die ik met een humoristische twist en een interesse in materialiteit benader. Ik observeer, ontleen en herschik bekende objecten tot een kleurrijke, speelse en nieuwe realiteit. Transformatie is voor mij belangrijk in de verkenning van de geschiedenis en oorsprong van mijn gekozen voorwerpen en thema’s.
Gedwongen isolatie van de mens, bijvoorbeeld in tbs-klinieken, gevangenissen of andere gesloten instellingen, is iets dat mij reeds geruime tijd fascineert. Wellicht komt dit voort uit het feit dat ik opgroeide in een omgeving waarin bijzonder veel van dit soort instellingen gevestigd zijn.
Wat mij vooral interesseert, zijn de persoonlijke verhalen van de gedetineerden en patiënten, waarin het thema hebzucht vaak een rol speelt. Daarnaast ben ik onder de indruk van het mysterie dat deze plekken omringt.
De afgelopen jaren houd ik me vooral bezig met onderzoek naar het menselijk gedrag binnen onze consumptiemaatschappij en massacultuur. In mijn werk reflecteer ik op het consumentisme dat onze samenleving in zijn greep houdt. Hierbij maak ik enerzijds gebruik van tweedehands objecten, anderzijds houd ik ervan om milieuonvriendelijke materialen zoals pur, polyester, lijm en siliconen buitenproportioneel in te zetten.